Kitap hakkında: 1964 / Eski Ford'umu otoyoldan tepeye doğru sürdüm, böylece körfezin yakınında bulunan ve ışıklarla aydınlatılan Bannerman'ın mülkünü görebildim. ay ışığı. Konağın tuhaf gölgeleri vardı ve dev bir iskeletin kollarına benzeyen sütunlu sütunlar gecede açıkça görülebiliyordu. Onu son gördüğüm zamana kıyasla arazi oldukça bakımsızdı ve her şey otlarla kaplıydı. Tuğla duvardaki dökme demir kapı hâlâ yerindeydi ama tuğla zaten kurumuş ve çatlamıştı ve kapının menteşeleri zar zor dayanıyordu. Ama şimdi bu tür ayrıntılar üzerinde durmanın zamanı değildi. 242. Otoyoldaki çukurlar sürücünün çok dikkatli olmasını gerektiriyordu ama yine de etrafa bakmaya devam ettim ve bir insanın ölmeden önce hayatının ilk on iki yılını burada yaşaması çok doğaldı. parçalanmak üzere bu zalim dünyaya atıldılar. Ve elbette babasının evine, son yıllarda ortaya çıkan yara izlerine ve çiziklere bakmak istiyor..